Miasto może się poszczycić niezwykłymi zabytkami z tego okresu:
- Największy średniowieczny Ratusz w tej części Polski pochodzący
z XIII w., wielokrotnie przebudowywany. Swój gotycko-renesansowy szczyt zawdzięcza przebudowie z II połowy XVI w. Zwieńczenie szczytu ma bogatą dekorację maswerkową. Maswerk to dekoracyjny, geometryczny wzór architektoniczny odkuty z kamienia lub zrobiony z cegieł, używany do wypełnienia górnej części gotyckiego okna, przeźrocza, rozety itp. Występuje także jako dekoracja ścian, murów, wimperg, blend – taki element jest nazywany ślepym maswerkiem i właśnie z takim mamy tutaj do czynienia. - Same mury obronne mają ponad 2 km długości, opasują dwukrotnie większy teren niż starówka w Poznaniu.
- Baszta Morze Czerwone – najstarsza baszta w Stargardzie, pochodząca
z drugiej połowy XIV wieku. To najwyższa baszta obronna w Polsce, posiada osiem kondygnacji i ma aż 34 metry wysokości. Legendy mówią, że nazwa baszty pochodzi od krwawych walk z czasów wojny trzydziestoletniej, gdy morze krwi spowiło budowlę, inna głosi, że od śladów krwi skazańców zrzucanych z baszty, a wersja najbardziej prawdopodobna mówi, że od rdzawych mokradeł okalających niegdyś podnóża baszty. Baszta ma cylindryczny kształt udekorowany cegłą zendrówką ułożoną w romby, zwieńczenie o kształcie ośmiobocznego ostrosłupa, a jej dolna część leży na planie prostokąta (kiedyś na dole był loch). Zbudowana z czerwonej cegły, posiada trzy tarasy widokowe. - Baszta Białogłówka –pochodzi z pierwszej połowy XV wieku. Prostokątna u podstawy baszta przechodzi wyżej w kształt cylindryczny. Swoją nazwę zawdzięcza od zwieńczającego ją białego stożka. Z kolei legenda przypisuję tę nazwę białogłowom, które obroniły miasto przez najeźdźcą podczas nieobecności mężczyzn i na tę okoliczność władca miasta kazał pomalował szczyt baszty na biało.
- Baszta Jeńców – pochodząca z przełomu XV i XVI wieku. Ma kształt cylindra, umożliwiała prowadzenie ostrzału z czterech poziomów.
Z pewnością jej nazwa nie jest przypadkowa. Najprawdopodobniej w baszcie przetrzymywano okresowo jeńców. - Baszta Tkaczy z XV w., a jej druga nazwa to Baszta Lodowa, ponieważ przez pewien okres przechowywano w niej lód. Przy niej zaś stoi Basteja, najpierw zniszczona, a potem odbudowana po II WŚ, przebudowana i przeznaczona na filię Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Stargardzie z multimedialną stałą wystawą o historii Stargardu.
- Wspaniała budowla z XIII w – Kolegiata Mariacka, czyli Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata, która jest uważana za najpiękniejszy kościół ceglany w Polsce i stanowiła wzór, który naśladowali inni budowniczy z epoki. Kolegiata ma najwyższe sklepienie spośród kościołów w Polsce
o wysokości nawy 32,5 metra. To niewątpliwie najcenniejszy zabytek Zachodniego Pomorza. - Kościół św. Jana – jego strzelista na 99 m wieża, to druga najwyższa wieża
w Zachodniopomorskim, zbudowany w I połowie XV wieku w miejscu romańskiej kaplicy Joannitówz XIII wieku. - Brama Pyrzycka– została zbudowana wraz z murami miejskimi pod koniec XIII wieku. Z tego okresu zachowała się tylko niższa kamienna część, nad nią są
3 ceglane kondygnacje, a na ostatniej z nich znajduje się obronny ganek ze strzelnicami. Przejazd w bramie ma kształt ostrołuku. Tu warto wiedzieć, że aby dostać się do średniowiecznego miasta, należało pod okiem straży przejść bramę przednią, na którą składały się dwie niskie, połączone ze sobą baszty, następnie murowany tunel zwany gardzielą, most zwodzony nad fosą oraz bramę wewnętrzną tak zwaną broną czyli podnoszoną kratą. - Brama Wałowa– jej pochodzenie datuje się na 1439 rok, ale przebudowywano ją do XVII w. To jedyna brama w stylu renesansowym, ale z pozostałościami gotyku i elementami manieryzmu. Zdobna jest w gzymsy i pilastry, które jako ozdobniki wywodzą się z Antyku, do którego nawiązywał Renesans.
- Brama Młyńska inaczej zwana Portową, Wodną, Herbową lub Rzeczną. Pochodzi z XV wieku. Druga taka na świecie po Lubece,a jedyna w Polsce, unikalna, gdyż rozpostarta nad korytem rzeki. Umiejscowiona jest nad Kanałem Młyńskim. Ma dwie kondygnacje i dwie wieże o wysokości aż 28 m! Służyła do pobierania myta, czyli opłaty od handlarzy przewożących swe towary rzeką.
